zaprawa

Mieszanina wody i spoiwa z drobnym kruszywem lub innym wypełnieniem. Podstawową własnością zaprawy jest wiązanie, czyli przejście z stanu płynnego, plastycznego w stały. Zaprawy w budownictwie używane są przede wszystkim do: - łączenia elementów np. cegieł w murze, elementów licujących ścianę z murem itp. w jedną całość; - wypełnienia spoin, a przez to równomierne przenoszenie obciążeń i uszczelnienie elementów budowli; - ochrona elementów obiektów przed wpływami atmosferycznymi i nadanie im estetycznego wyglądu (np. tynki ścian, stropów); - produkcja wyrobów i elementów budowlanych (np. pustaków ściennych, stropowych, bloczków itp.).

Zobacz inne definicje

tarcica

Podstawowy półprodukt drzewny otrzymywany przez przecieranie drewna okrągłego wzdłuż jego osi. Dzieli się na nieobrzynaną (o 2 bokach obłych) i obrzynaną (o przekroju prostokąta). Z…

audyt termowizyjny

Metoda sprawdzania izolacyjności cieplnej budynku. Audyt przeprowadza się za pomocą kamery termowizyjnej, która umożliwia wykrycie miejsc ucieczki ciepła z budynku. Pozwala on na…

ława kominiarska

Drewniany lub metalowy pomost o niewielkiej szerokości, sytuowany na stromych dachach przy kominach. Ułatwia ich konserwację i czyszczenie, a także naprawę pokrycia.

produkt hydrofobizowany

Nie zatrzymujący wody, trudnozwilżalny

keramzyt

Kruszywo produkowane z wysokoilastej gliny pęczniejącej, która podczas wypalania w temperaturze 1200?C kilkakrotnie zwiększa swoją objętość, przyjmując postać lekkich i twardych…

łupek naturalny

Skała osadowa o warstwowej strukturze, dzięki której łatwo dzieli się na cienkie płytki. Łupki powstały prawdopodobnie przez odkładanie się, twardnienie, a następnie fałdowanie…