Ocieplanie ścian wełną mineralną

Do wykonania ocieplenia należy stosować wyłącznie materiały określone w systemie. Nie wolno poszczególnych materiałów jednego systemu zastępować materiałami innych systemów. Wykonanie ocieplenia na bazie wełny mineralnej przedstawiamy na przykładzie systemu firmy FAST.

Poszczególne warstwy systemu ociepleń Fast pełnią w układzie ocieplającym ściśle określone funkcje:

• płyty z wełny mineralnej odpowiedniej grubości zapewniają wymaganą izolację termiczną,
• masa klejąca i łączniki (kołki rozporowe) mocujące płyty do ścian zapewniają stateczność konstrukcyjną ocieplenia,
• masa klejąca nałożona na całą powierzchnię płyt z wełny mineralnej wraz z wtopioną w nią siatką z tkaniny szklanej stanowi warstwę ochronną wełny i zabezpiecza układ ocieplający przed mechanicznymi uszkodzeniami,
• siatka z tkaniny szklanej ogranicza odkształcenia termiczne warstwy ochronnej, przeciwdziała pęknięciom oraz zwiększa odporność masy klejącej na uszkodzenia mechaniczne,
• wyprawa tynkarska stanowi wykończenie powierzchni układu ocieplającego, zabezpiecza układ ocieplający przed szkodliwym wpływem czynników atmosferycznych oraz zwiększa wytrzymałość na uderzenia,
• warstwa farby pozwala na właściwy dobór kolorystyki i przyczynia się do estetycznego wyglądu całego budynku.        

Wykonawstwo i narzędzia
Roboty budowlane, związane ze stosowaniem systemu ociepleń Fast W, powinny być wykonywane przez wyspecjalizowane firmy posiadające Certyfikat stwierdzający znajomość systemu i gwarantujący właściwą jakość wykonywanych robót ociepleniowych. Do wykonywania robót ociepleniowych według systemu FAST W należy stosować typowe narzędzia.

• szczotki druciane ręczne i mechaniczne oraz szczotki i pędzle z włosia do czyszczenia, mycia i gruntowania powierzchni ścian,
• urządzenia do zmywania wodą pod ciśnieniem powierzchni ścian,
• kielnie, szpachle, pace metalowe nierdzewne i z tworzywa sztucznego do nakładania zapraw klejowych i mas tynkarskich,
• długie pace służące do dociśnięcia płyt z wełny mineralnej przyklejanych do powierzchni ścian i ościeży,
• łaty, poziomnice krótkie i o długości 2 m do sprawdzania równości powierzchni ścian i sprawdzania pionu naroży i ścian,
• noże do cięcia płyt z wełny mineralnej i siatki, nożyce do cięcia narożników ochronnych oraz listew startowych,
• wiertarki elektryczne wolnoobrotowe z mieszadłem do przygotowania zapraw klejących i warstw tynkarskich oraz pojemniki na zaprawy i masy tynkarskie,
• młotki do wbijania oraz wiertarki i wkrętarki do wkręcania dybli i kołków,
• rusztowania i urządzenia do transportu pionowego.

Przygotowanie elewacji
Przed przystąpieniem do wykonywania robót ociepleniowych należy: zamontować uchwyty (rurhaki) o długości uwzględniającej grubość ocieplenia, wykonać obróbki blacharskie oraz zamocować parapety. Wszystkie tynki wewnętrzne i posadzki powinny być uprzednio wykonane, a ich wilgotność nie powinna przekraczać 4%. Zamontowane powinny być także okna, drzwi, żaluzje, uchwyty do rur, gniazda wtykowe, kratki wentylacyjne itp. Należy zwrócić szczególną uwagę na fakt czy podłoża, które były zmywane i czyszczone wodą są suche.

Próba nośności podłoża i łączniki
Przed przystąpieniem do właściwych robót ociepleniowych należy jeszcze wykonać próbę przyklejenia warstwy izolacyjnej. W tym celu należy przykleić 8-10 próbek wełny mineralnej o wymiarach 20x 20cm zaprawą Fast NORMAL W, nakładając ją na próbki omiecione z luźnych włókien powstałych podczas cięcia warstwą o grubości około10mm. Próbki z nałożoną zaprawą należy docisnąć do wyznaczonych miejsc na powierzchni ściany. Po okresie 4 do 7 dni należy wykonać próbę ręcznego odrywania przyklejonej wełny. Jeżeli próbka ulegnie rozerwaniu świadczy to o wystarczającej wytrzymałości podłoża i przyczepności kleju. Jeżeli próbki wełny oderwą się od powierzchni ściany wraz z warstwą masy klejowej, świadczy to o tym, że podłoże nie zostało prawidłowo oczyszczone lub, że wierzchnia warstwa nie ma wystarczającej wytrzymałości. W takim przypadku należy dokładniej oczyścić powierzchnie i wykonać ponowną próbę przyklejania wełny do podłoża. Jeżeli próbki po raz drugi oderwą się wraz z warstwą podłoża, należy przeprowadzić analizę nośności podłoża oraz oprócz przyklejania warstwy wełny mineralnej przewidzieć zastosowanie łączników mechanicznych – ich ilość i rozmieszczenie powinien określić projektant. W przypadku braku projektu przyjmuje się:

• dla płyt lamelowych 4 szt. na 1 m2 ocieplanej powierzchni,
• dla płyt lamelowych 4-7 szt. na 1 m2 ocieplanej powierzchni w strefie brzegowej,
• dla płyt zwykłych 4-8 szt na 1 m2 ocieplanej powierzchni.

Łączniki mechaniczne można montować dopiero po upływie 3 dni od przyklejenia płyt. Zasadnicze znaczenie ma określenie właściwej długości łączników. Warunkiem podstawowym jest, aby łącznik (kołek rozporowy) był osadzony co najmniej 6 cm w ścianie z betonu monolitycznego lub ścianie
z cegły ceramicznej pełnej oraz co najmniej 8cm w ścianach z elementów drążonych np. cegła dziurawka, pustak Porotherm lub gazobeton.

Płyty z wełny mineralnej należy przyklejać przy temperaturze otoczenia +5ºC do +25ºC
i temperaturze ściany również od +5ºC do +25ºC, podczas pogody bezdeszczowej. W czasie występowania bardzo silnych wiatrów i dużego nasłonecznienia ścian, do których przyklejane są płyty z wełny mineralnej należy stosować osłony z siatki lub folii, chroniące przed nadmiernym
i szybkim odparowaniem wody z zaprawy klejowej. Prace należy prowadzić tylko wtedy, gdy w ciągu 24 godzin od przyklejenia warstwy izolacji termicznej z wełny mineralnej temperatura otoczenia nie spadnie poniżej 0ºC.

Ocieplanie
Przed rozpoczęciem przyklejania płyt z wełny mineralnej należy umocować listwy cokołowe. Listwy cokołowe są to wyprofilowane aluminiowe kształtowniki o szerokości odpowiedniej do grubości płyt z wełny mineralnej. Stosowanie listew pozwala na wypoziomowanie dolnej krawędzi ocieplenia. Listwy do ścian budynku mocuje się przy pomocy kołków rozporowych.
Zaprawę klejącą należy nanosić na powierzchnię płyt
w dwóch etapach, niezależnie od tego czy klei się całą powierzchnię, czy też stosuje się pas po obwodzie i placki. W pierwszym etapie następuje cienkie przeszpachlowanie klejem całej powierzchni płyty lub miejsc na obwodzie i pod przyszłymi plackami (tzw. ”zdarcie”). Następnie za pomocą pacy metalowej ząbkowanej o wymiarach ząbków około 10 x 10mm nakłada się właściwą warstwę zaprawy klejącej na całą powierzchnię płyty lub tylko w miejscach wcześniej zaszpachlowanych. Zaprawa klejowa powinna pokrywać nie mniej niż 60% powierzchni płyty.

Po nałożeniu zaprawy płytę z wełny mineralnej należy przyłożyć do ściany w wyznaczonym dla niej miejscu i dosunąć na styk do już przyklejonych płyt oraz docisnąć przez uderzenie pacą aż do uzyskania równej płaszczyzny z sąsiednimi płytami. Płyty należy dociskać do siebie pokonując lekką sprężystość płyt, które poddają się niewielkiemu ściśnięciu. Takie działanie pozwala na układanie płyt z mniejszymi szczelinami. Wyciśniętą poza obrys płyty zaprawę należy bezwzględnie usunąć. Niedopuszczalne jest korygowanie położenia płyt z wełny mineralnej po upływie kilku minut od ich przyklejenia z uwagi na rozpoczęty proces wiązania. Szczeliny powstałe pomiędzy płytami z wełny mineralnej większe niż 2mm należy wypełnić pociętymi paskami z wełny. Układ płyt w okolicach okien pokazano na rysunku obok.

Zbrojenie
Warstwę zbrojoną wykonuje się nie wcześniej niż po 3 dniach od przyklejenia płyt wełny mineralnej. Warstwę tę można wykonywać wyłącznie przy bezdeszczowej pogodzie i temperaturze powietrza nie niższej niż +5ºC i nie wyższej niż +25ºC.

Przed rozpoczęciem wykonywania warstwy zbrojonej na ścianach należy:

• osadzić narożniki ochronne z siatką na narożach ścian budynku i na narożach otworów okiennych i drzwiowych,
• wszystkie naroża otworów wzmocnić przez przyklejenie siatki o wymiarach 20 cm na 35 cm,  przyklejając ją pod kątem 45º.

Wykonywanie warstwy zbrojonej należy rozpoczynać od naroży ścian, ościeży otworów i od dylatacji.

Zaprawę klejącą Fast Specjal W nanosi się na płyty z wełny mineralnej ciągłą warstwą o grubości około 5-6mm. Do nanoszenia zaprawy używa się stalowej pacy. Zaprawę nanosi się pionowymi lub poziomymi pasami o szerokości siatki z tkaniny szklanej. Po nałożeniu zaprawy klejącej należy natychmiast zatopić (wcisnąć) w kilku miejscach u góry ściany siatkę w zaprawie, napiąć dolną część siatki i od góry ściany należy wciskać siatkę na całej szerokości unikając powstawania sfalowań, garbów i wybrzuszeń w płaszczyźnie siatki. Siatkę należy wtopić dokładnie w środek grubości zaprawy.

Wykonywanie tynków z zapraw tynkarskich
Wykonywanie tynków można rozpocząć nie wcześniej niż po upływie 3 dni od wykonania warstwy zbrojonej (w warunkach optymalnych). Warstwa zbrojona powinna być sucha (4% wilgotności podłoża). Wykonywanie tynków należy prowadzić w temperaturze nie niższej niż +5ºC i nie wyższej niż +25ºC. Ściany budynków nie mogą być silnie nasłonecznione – dopuszczalna temperatura na powierzchni ścian nie może przekraczać +25ºC. Absolutnie niedopuszczalne jest wykonanie tynków przy wilgotności powietrza powyżej 70%, podczas opadów atmosferycznych (mżawka, deszcz) i w czasie silnych wiatrów.

Powierzchnie ścian, na których będą wykonywane tynki należy zagruntować wyprawą pod tynk:
Fast Grunt M - w przypadku tynków mineralnych,
Fast Grunt S - w przypadku tynków silikatowych.
Po zagruntowaniu powierzchni ścian należy odczekać 24 godziny.

Uwaga: Na nasłonecznionych ścianach budynku nie należy wykonywać tynków w ciemnych kolorach. Dotyczy to w szczególności ścian południowych i południowo-zachodnich. W ścianach nasłonecznionych następuje wzrost temperatury i powstałe w związku z tym naprężenia cieplne przejmuje warstwa zbrojona. W efekcie dużych naprężeń rozciągających i ściągających mogą powstawać spękania tynku i jego uszkodzenia.

W celu uniknięcia widocznych płaszczyzn styku między wyschniętą a świeżo nakładaną masą tynkarską, należy zapewnić wystarczającą liczbę pracowników i rusztowań, która pozwoli na
płynne wykonanie wypraw. Jedną płaszczyznę architektoniczną wykonywać należy w jednym cyklu roboczym przestrzegając naczelnej zasady nakładania masy tynkarskiej - mokre na mokre. Należy unikać również przerw w czasie nakładania tynku – tynk powinien być nałożony na całej płaszczyźnie ściany – od krawędzi do krawędzi. Przygotowanie poszczególnych zapraw tynkarskich
i stosowanie narzędzi powinno przebiegać wg prospektów technicznych dotyczących poszczególnych zapraw tynkarskich.

Wykonywanie powłok malarskich
Powłoki malarskie w postaci farby silikatowej lub silikonowej nakładamy na tynki mineralne. Malowanie można rozpocząć dopiero wtedy, gdy warstwa tynku mineralnego jest całkowicie sucha.