Ciepła ramka

Ramka dystansowa w oknie, wykonana z metalu lub tworzywa, oddziela w szybie zespolonej tafle szkła. Choć wydaje się drobiazgiem w konstrukcji okna, ma wpływ na izolację termiczną. Wybierając okna sprawdźmy, czy zastosowana w nich ramka jest „ciepła”.

Dotychczas w oknach najczęściej stosowano aluminiowe ramki dystansowe. Jednak przy coraz lepszych parametrach przewodzenia ciepła ram okiennych i przeszkleń aluminiowa ramka okazuje się słabym punktem konstrukcji szyby zespolonej. Aluminium ma znacznie większą zdolność przewodzenia ciepła niż pozostałe części składowe okien.

Obecnie coraz częściej producenci stolarki okiennej stosują ramkę dystansową, zwaną ciepłą ramką, wykonaną ze złożonego materiału izolacyjnego lub stali szlachetnej.

Zastosowanie ciepłej ramki polepsza izolację termiczną na brzegach, co podwyższa temperaturę szyb i obniża ryzyko występowania w tym miejscu czasowej kondensacji pary wodnej. W efekcie dopuszczalna względna wilgotność powietrza, przy której w danych warunkach wykrapla się para wodna na powierzchni szyby może być wyższa o ok. 10-15% bez obawy wystąpienia kondensacji pary wodnej.

Naroża gięte
Jednym z istotnych kryteriów branych pod uwagę przy ocenie szyb zespolonych jest również ich szczelność, zarówno przed wnikaniem wilgoci do wnętrza szyby, jak i stratą gazu, którym wypełniona jest przestrzeń między szybami dla poprawienia parametrów termicznych czy dźwiękochłonnych. 



Aby zapewnić te najwyższe parametry, ciepła ramka dystansowa zastosowana w szybach zespolonych nie powinna być cięta i łączona w narożach za pomocą łączników plastikowych. Taki sposób formowania ramki wpływa bowiem na obniżenie szczelności szyby, co może powodować szybszą ucieczkę gazu z przestrzeni międzyszybowej. Słabe punkty jakimi są naroża szyby zespolonej wykonane z ramek przycinanych eliminuje się, stosując ramki gięte w narożach.

Z tabeli wynika, że zastosowanie ciepłej ramki z tworzyw sztucznych lub stali nierdzewnej podnosi temperaturę krawędzi szyby wewnętrznej do 20% w stosunku do temperatury na krawędzi szyby wewnętrznej w szybie zespolonej z ramką aluminiową. Efektem jest to, że dopuszczalna względna wilgotność powietrza, przy której w danych warunkach wykrapla się para wodna na powierzchni szyby może być wyższa o ok. 15% bez obawy wystąpienia kondensacji pary wodnej.